سلام من به قبله ی خدا
به ملجأ امام گریه ها
به اون چهارتا قبر خاکی که
نداره حتی خیمه ی عزا
سلام من به اون امامی که
رو گردنش مونده جای طناب
تا آب میبینه گریه میکنه
بچه میبینه میکشه عذاب
چشاش مثه بارونه
قلب حزینش دریا
تو جوونی خم شد از
مصائب عاشورا
زن دیده هرجا گریه کرده
وای وای وای
همیشه روی آقا زرده
وای وای وای
طفل سه ساله ای میبینه
وای وای وای
زانو میگیره و میشینه
وای وای وای
واویلا یابن زهرا
وای وای وای
2
چه جوری میشه گفت و زنده موند
از غربت امام بی حرم
نمیدونم از جای شعله ها
که مونده روی تنشم بگم
بگم هنوز میسوزه زخم پاش
از اون روزی که رو خارا دوید
بشکنه اون دست پلیدی که
آقامو روی خاکا میکشید
میبینه نون و خرما
میباره مثل بارون
میافته یاد بازار
عمه های سرگردون
تا دود میبینه میره از حال
وای وای وای
یاد شلوغیای گودال
وای وای وای
سیلی به عمه هارو دیده
وای وای وای
طعنه کنایه ها شنیده
وای وای واى
واویلا یابن زهرا
وای وای وای
3
میون کوچه میخوره زمین
هرجا ببینه زنی میدوه
خدا کمک کنه تو کوچه ها
ناله ی هیچ کسی رو نشنوه
داغ تموم لاله ها رو دید
داغ زنای کربلا رو دید
خون گریه میکنه براش خدا
تنهایی داغ همه رو کشید
با غربتش سوزونده
قلب همه دنیا رو
شرمنده کرده چشماش
با گریه هاش دریا رو
حالا بی زائره مزارش
وای وای وای
شمعی نمیسوزه کنارش
وای وای وای
مثل حسن غریبو تنهاست
وای وای وای
گریه کنش حضرت زهراست
وای وای وای
واویلا یابن زهرا
وای وای وای
- چهارشنبه
- 20
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 16:50
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
خادم زینب
ارسال دیدگاه