عشق نكهت ز گلستان تودارد عباس
جلوه ازمهردرخشان توداردعباس
ادب وغيرت ومردي زازل تابه ابد
حيرت ازشوكت و ايمان توداردعباس
ابرازچشم تو آموخته باريدن را
آسمان چشم به چشمان توداردعباس
عشق وايمان وجوانمردي وايثاروشرف
تاابدتكيه به دستان توداردعباس
اي كه فرمانبرسالارشهيدان بودي
آسمان گوش به فرمان توداردعباس
شورايمان ومحّبت به حسين بن علي
ريشه درهستي ودرجان توداردعباس
شب عا شورچه گفتي توبه دشمن كه جهان
حيرت ازغيرت ووجدان توداردعباس
ساحل شط فرات ازغم توغرق غم است
علقمه نكهت هجران توداردعباس
آب گرطوف حريم توكندتا صف حشر
خجلتي ازلب عطشان توداردعباس
هرشهيدي كه سرازخاك لحدبردارد
حسرت اُز رتبه وعنوان توداردعباس
باشهادت توبه معراج رسيدي وفلك
بي جهت چشم به پايان توداردعباس
توپناه همه ی عالمي و هردل پاك
خانه درگوشة ايوان توداردعباس
كعبه ی حاجت واميددل خلق توئي
درد اميد ز درمان توداردعباس
چه به دنياچه به عقبي چه ندارددردست
هركسي دست به دامان توداردعباس
سبب خيردودنياي«وفایي»شده است
آبروئي كه زاحسان توداردعباس
- جمعه
- 22
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 19:13
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
وحید م