ميبيني از غمت ، خونه دله رباب
تو داري جون ميدي ، واسه يه قطره آب
خدا كنه بياد ، بارون از آسمون
گلوتو اينقدر ، به من نده نشون
پس لااقل بخواب ، رو دست مادرت
كشته منو همين ، نفس آخرت
دل نگرونيام ، داره ميشه زياد
طاقت بيار يه كم ، شايد عمو بياد
اي گل پرپرم ، علي اصغرم...
سخته كه اينجوري نگات كنم
چقدر با گريه هي صدات كنم
ببين كشته منو اشكات بايد
فكري به حال گريه هات كنم
" علي جانم علي... "
————————-
تو رفتي و حالا ، كشته منو يه درد
حرمله آخرش ، كار خودش رو كرد
اين ماجرا شده ، قاتل مادرت
تير سه شعبه شو ، زده به حنجرت
سر كوچيكتو ، رو ني زدن ولي
سرت رو نيزه ها ، بند نميشه علي
همونجا بود شكست ، بغضم توي گلوم
وقتي ديدم سرت ، افتاده روبه روم
اي گل پرپرم ، علي اصغرم...
تا كي دشمن منو عذاب بده
يه بار به ناله هام جواب بده
ببين كه خيلي تشنمه علي
خودت بيا به مادر آب بده
" علي جانم علي... "
- سه شنبه
- 26
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 10:39
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
میلاد قبایی
ارسال دیدگاه