◾توسل به حضرت حسین(ع)

سرم خاک کف پای حسین است
درون سینه‌ام جای حسین است

مگر در کربلا آب روان نیست
چراخشکیده لبهای حسین است

هوای کربلا دارد دل من
نوای دل هم از نای حسین است

بروز حشر فریادم بلنداست
مرا این نامه امضای حسین است

براه کوفه و شام هیچ دانی
رقیه شبه زهرای حسین است

به عین و شین و قافم سروری داد
که این عشق از الفبای حسین است

کنار علقمه با خویش گفتم
که این عباس شیدای حسین است

هرآنکس نوکر این بارگاه هست
همان سلمان منّای حسین است