• جمعه 2 آذر 03

 حسین رئوفی

غزلی که برای گردهمایی خادمان اربعین سروده و اجرا شد -(آنانکه در غبار غمت غرق ماتمند)

621

آنانکه در غبار غمت غرق ماتمند
دم ، از تو میزنند که اولاد آدمند 

دل پر زشور ، چهره پر از نور از حضور 
گویی که مُحرمان حریمند و محرمند 

مستانه طی کنند طریق دیار دوست 
با پای پر ز آبله مسرور و خرمند

در این مسیر شانه به شانه چه بد چه خوب 
شاه و گدا ، ضعیف و قوی جمله درهمند 

هرکس به  نوکری تو راهی گزیده است 
خدام اربعین تو آقای عالمند 

دستانشان تجلی دستان مرتضاست 
وقتی برای بذل و تفضل مصممند 

حرفی ز خستگی به زبان نیست لحظه ای 
از بهر نوکری همه چون کوه محکمند 

این ره پر است از نفس صاحب الزمان
باید ادب نمود که هر یک معظمند

درد «رئوفی» و دم زوار اربعین
کز بهر زخم سینه ی ارباب مرهمند

  • یکشنبه
  • 31
  • شهریور
  • 1398
  • ساعت
  • 12:26
  • نوشته شده توسط
  • ابوالفضل عابدی پور

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران