همانگونه که شب را روشنایی ماه میبخشد
خدا در ظلمت دنیا چراغ راه میبخشد
به حکم"البلاء للولاء"است اینکه در تاریخ
خدا به دوستان خود غمی جانکاه میبخشد
تو نور آسمانهایی که فی قعرالسجون هستی
خدا گاهی حضور ماه را به چاه میبخشد
تو از نسل همان مردی که هنگام رکوع خود
عقیقش را به سائل قربة لله میبخشد
نگاه مهربانت آیه "والکاظمین الغیظ"
تو "عافین عن الناسی" که بی اکراه میبخشد
##
به کم قانع نشو امشب ،بخواه از او خود او را
به کم قانع نشو ای دل که دارد شاه میبخشد
- چهارشنبه
- ۳
- مهر
- ۱۳۹۸
- ساعت
- ۱۱:۲۳
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عباس جواهری رفیع
ارسال دیدگاه