وقتي كه مي گم يا حيدر، دلِ من پرنده مي شه

توي سبقت از ملائك، باز دلم برنده مي شه

مي گن عاشقاي مولا، اشكاشون مثلِ گلابه

چونكه در تموم دنيا، گلشون ابوترابه

كسي كه ديوار كعبه، پيش مقدمش دو تا شد

عاشق ولادت اون، نه كه ما بلكه خدا شد

«اگه گلهاي بهار، همه عالم رو بگيره

گل حيدر گل عشقه، هيچكي جاشو نمي گيره»

امشب از عشق وجودش، چشامون بارون مي باره

واسه شهر نجفِ اون، دلامون چه بي قراره

مي خوام امشب تا سحرگاه، دلمو رو دست بگيرم

با تمامي توانم، يا علي بگم بميرم

شاعر : حسن فطرس