◾هفتم صفر شهادت
◾امام حسن مجتبی(ع)

بازاین‌چه‌غربت‌است که در عرش‌جاشدست
صاحب عزای شور عزا مصطفی شدست

مرثیه خوان ذکر حسن جان شده خدا
پشت فلک ز شورعزایش دو تا شدست

(هرکس برای خویش پناهی گزیده است)
 پشت و پناه امت دین مجتبی شدست

در بین خانه همسر او قاتلش ولی
درخانه شورحسین‌جان به‌پاشدست

شهر مدینه شاهد غمهای مجتبی است
در بین کوچه شادی عالم عزا شدست

فرزند ارشد علی و فاطمه حسن
هرکس به سویش آمده حاجت روا شدست

در بین کوچه تا که غرورش شکسته شد
کشته  میان خانه به زهر جفا شدست