بند اول
غریبم من،غریب مادرم
غریبم از،حسین غریب ترم
میسوزم توو،آتیش همسرم
غریبم من،حرم ندارم و
ندارم من،زائر کنارم و
یه شمع حتی،روی مزارم و
غریبم من،مزارم و ببینید
کریمم من،به کرمم بنازید
غریبم من،در میام از غریبی
زمانی که،برام حرم بسازید
یه روز میشی صاحب،یه حرم زیبا آقا
حرمی که گلدسته و،گنبدشه از طلا
《غریب آقام،غریب آقام حسن》
بند دوم
غریبم من،غریب خونه ام
یه عمره که،سیر از زمونه ام
غم کوچه،شده بهونه ام
غریبم من،غریب کوچه هام
هنوز داره،میلرزه دست و پام
نمیدید کاش،اون صحنه رو چشام
نشد باشم،سپر برای مادر
که میسوزم،یه عمر به پای مادر
توام باشی،به جای من میسوزی
میسوزی تا،بشی فدای مادر
حالا به زهر کینه،حاجت روا شدم
خداروشکر برای،مادر فدا شدم
《غریب آقام،غریب آقام حسن》
بند سوم
غریبم من،با غربت آشِنام
غریبم من،مثل علی بابام
فقط زهره،حالا دیگه دوام
غریبم من،غریب تر از غریب
ندارم من،دیگه صبر و شکیب
خوشه حالم،میرسم به حبیب
بیا مادر،آتیش گرفته جونم
داره تو طشت،میریزه لخته خونم
نبین زینب،سخته برات ببینی
یه روز میشه،سر جدا میبینی
میشه نبینی خواهر،من نگران توام
میبینی شمر و خنجر،من نگران توام
《غریب آقام،غریب آقام حسن》
- سه شنبه
- 16
- مهر
- 1398
- ساعت
- 11:9
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه