دوشم ز آستان عنايت ندا رسيد

كاي دل به‌هوش باش كه ماه خدا رسيد

دست از هوس بشوي كه ماه عبادت است

صدق و صفا بيار كه وقت دعا رسيد

ماهي بلند پايه كه در شام قدر آن

آيات رحمت از حرم كبريا رسيد

بر بام ماههاي سعادت نشسته است

اين طالع بلند ز فر هما رسيد

اي بنده نا اميد مشو از عطاي حق

كز لطف كردگار نويد عطا رسيد

اي آسمان به روشني ماه خود مناز

كز آسمان حُسن مهي دلربا رسيد

آمد ز عرش مژده كه با عزت و جلال

فرخنده موكب حسن مجتبي رسيد

آئينه جمال و كمال محمدي

پرورده بتول و شه لافتي رسيد

روشن مدينه گشت به نور جمال او

يعني كه آفتاب هدايت فرا رسيد

در صبر و استقامت و جود و فروتني

سرمشق ، بهر سلسلة اوليا رسيد

آوازة فصاحت او از عرب گذشت

تا بوسه بر لبش ز لب مصطفي رسيد

سرلوحة عدالت و توحيد و معرفت

سرچشمة عنايت و حلم و حيا رسيد

با نور علم از پي ارشاد بندگان

فرزند ارشد علي مرتضي رسيد

او مرد جنگ بود ولكن به اقتضا

هنگام برقراري صلح و صفا رسيد

اول حسن گرفت به كف پرچم قيام

زان پس به دست پادشه كربلا رسيد

اول حسن نهاد قدم در ره جهاد

زان پس حسين خامس آل عبا رسيد

بنيان گذار نهضت پاك حسيني اوست

كز حلم او قيام بدين انتها رسيد

لبريزشد ز خون جگر جام صبر او

از جعدة پليد چو جام بلا رسيد

در آستان قدس رضا جشن شد بپا

چون مژدة ولادت او بر رضا رسيد

دارم اميد لطف هميمش كند قبول

اين شعر نارسا كه ز طبع « رسا» رسيد
فرید الدین عطالو