حالا که تیره روزم و قلبم مکدر است
شبهای من ز اشک غم تو منور است
تا بوده روزی ام در این خانه بوده است
تا هخست دیده من از این روضه ها تر است
پیراهنم ز کودکی ام تا زمان مرگ
از عطر سرخ سینه زنیها معطر است
حتی کنار جسم کفن پوشم ای حسین
گریه برای تو ز همه کار خوشتر است
وقت طواف هم ز فمت اشک ریختم
آخر طواف و دیده تر با صفا تر است
جانم بگیر،گریه و سوز ما مگیر
این اشگ شور هدیه شیریان مادر است
هر کس مرا شناخت به نام شما شناخت
نوکر به عرش هم برود باز نوکر است
- دوشنبه
- 10
- مهر
- 1391
- ساعت
- 13:39
- نوشته شده توسط
- مرتضی پارسائیان
ارسال دیدگاه