بند اول
صحرا به صحرا کوه به کوه منزل به منزل آمدم
از شام و کوفه خسته ام بر روی محمل آمدم
از خواهرت چیزی نمانده
خود را به کوی تو رسانده
هر جا که رفته غصه دیده
برگشته اما قد خمیده
بنگر رسیدم،از شام ویران
خونین جگر با،قلبی پریشان
مهمانت هستم،با چشم گریان
ای برادر
《ای برادر ای حسین جان》
?بند دوم
در آتش هجران تو میسوزد این دل آمدم
از بهر دیدار تو ای جامانده در گل آمدم
برخیز و استقبالِ من کن
یارا نگه بر حالِ من کن
بر این شکسته تو عصا باش
درمان درد بی دوا باش
بنگر رسیدم،از شام ویران
با قامت خم،مویی پریشان
مهمانت هستم،با چشم گریان
ای برادر
《ای برادر ای حسین جان》
?بند سوم
افتادم از پا بسکه من پای پیاده رفته ام
هر جا رسیدم از تو و کرببلایت گفته ام
همراه رأسَت روی نی ها
رفتی و رفتم صحرا به صحرا
از کربلا تا کوفه و شام
من خورده ام سنگ از روی بام
بنگر رسیدم،از شام ویران
شرمنده و با،حالی پریشان
زیرا که داده،سه ساله ات جان
ای برادر
《ای برادر ای حسین جان》
- چهارشنبه
- 24
- مهر
- 1398
- ساعت
- 14:30
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه