سید جلیل مرحوم دکتر اسماعیل مجاب (دندان ساز ) عجایبی از ایام مجاورت در هندوستان که مشاهده کرده بود نقل می کرد از آن جمله می گفت: عده ای از بازرگانان هندو (بت پرست) به حضرت سید الشهدا علیه السلام معتقد و علاقه مندند و برای برکت مالشان با آن حضرت شرکت می کنند.
بعضی از آنها روز عاشورا به وسیله شیعیان شربت و فالوده و بستنی درست می کرده و خود به حال عزا ایستاده و به عزاداران می دهند و بعضی از آنها مبلغی که راجع به آن حضرت است به شیعیان می دهند تا در مراکز عزاداری صرف نمایند.
یکی از آنها عادتش این بود که همراه سینه زنها حرکت می کرد و با آنها سینه می زد.
چون مٌرد بنا به مرسوم مذهبی خودشان بدنش را با آتش سوزانیدند تا تمام بدنش خاکستر شد جز دست راست و قطعه ای از سینه اش که آتش آن دو عضو را نسوزانیده بود.
بستگانش آن دو عضو را آوردند نزد قبرستان شیعیان و گفتند این دو قطعه راجع به حسین (علیه السلام) شما است. جایی که آتش جهنم که طرف نسبت و قابل مقایسه به آتش دنیا نیست به وسیله حضرت امام حسین علیه السلام خاموش و برد سلام می گردد پس نسوزانید آتش ضعیف دنیوی به وسیله آن بزرگوار جای تعجب نیست.
منبع:
کرامات الحسینیه، شیخ علی میرخلف زاده، ص ۴۷
- پنج شنبه
- 25
- مهر
- 1398
- ساعت
- 10:31
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه