سائل مستمند اربابم
تشنه ی یک دو جرعه مهتابم
اشک هایم فقط به خاطر اوست
چشم هایم همیشه شاعر اوست
بی قرارم قرار می خواهم
درِ این خانه کار می خواهم
روی دل تنگی ام به سمت شماست
قبله ام تا همیشه کرب و بلاست
به غزل های گریه ام سوگند
نشود از تو لحظه ای دل کند
نوکری میکنم برای حسین
زندگانی من فدای حسین
ریختم گوهر وجودم را
از همان کودکی به پای حسین
روزگاری ست حال خوش دارم
برکتِ اشک روضه های حسین
سازگاری نمی کند نفسم
با هوایی بجز هوای حسین
هیچ عشقی دراین دل خسته
ننشیند دمی به جای حسین
شهر رؤیای کودکی هایم
بوده و هست کربلای حسین
- پنج شنبه
- 25
- مهر
- 1398
- ساعت
- 12:32
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسن کردی
ارسال دیدگاه