رضا ای نوگل باغ ولایت
منم آن سایل خوان عطایت
نما بر من نگاهی
رضاجان گاه گاهی
رضاجانم رضاجان۲
منم محتاج یک نیم نگاهت
نگاهی کن تو بر این روسیاهت
ببین شور و نوایم
به درگاهت گدایم
رضاجانم رضاجان۲
مریض عشق تو هستم رضاجان
در عالم بر تو دل بستم رضاجان
گل موسی بن جعفر
تویی بر شیعه رهبر
رضاجانم رضاجان۲
تو درمان تمام دردهایی
امید شیعه هستی جان مایی
بیا دردم دوا کن
مرا حاجت روا کن
رضاجانم رضاجان۲
همه عالم شد از داغت پریشان
ز سوز غم تمام شیعه گریان
خراسان در عزایت
شده کرب و بلایت
رضاجانم رضاجان۲
تو هشتم مقتدا شمس هدایی
شهید و کشته ی زهر جفایی
غم و سوزت به سینه
خراسانت مدینه
رضاجانم رضاجان۲
تو بودی پاره ی قلب پیمبر
زند از داغ تو معصومه بر سر
برادرجان کجایی
رضا داد از جدایی
رضاجانم رضاجان۲
جواد آن میوه ی نخل امامت
بیامد لحظه ی آخر کنارت
زند با دیده ی تر
جواد بر سینه و سر
رضاجانم رضاجان۲
- پنج شنبه
- 2
- آبان
- 1398
- ساعت
- 11:7
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه