میریزه اشکام دونه دونه
آهسته آهسته رو گونه
یه دردی دارم توی سینه
دردی که هیشکی نمیدونه
وقتی که افتادم رو خارا
یکی بهم حرفای بد زد
هردفه اسمتو آوردم
محکم به پهلوهام لگد زد
به عمه جون نشون نمیدم
جای لگدهاشو رو پهلوم
صورتمو بادست گرفتم
تانشه جای سیلی معلوم
سر تو روی نیزه داره
واسه دلم قرآن میخونه
چی سر دندونات آوردند
بیا که برگردیم به خونه
ازمشتایی که توسرم خورد
گُلِ سرم یه تیکه خونه
طعنه ی دخترای کوفی
بابا دلم رو میسوزنه
یه دختری همش میخندید
به من و این لباس پاره
نمیتونستم راه برم خوب
دیدم ادامو در میاره
گوشوارمو دیدم تو گوشش
لباس تو تن باباش بود
خوش بحالش هرجا که میرفت
باباجونش همش باهاش بود
کجایی پس بابای خوبم
شب خرابه خیلی سرده
یکی به من گفته که بابات
رفته سفر بر نمیگرده
- شنبه
- 4
- آبان
- 1398
- ساعت
- 10:36
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عالیه رجبی
ارسال دیدگاه