مدینه بار دیگر در سرور است
برای تهنیت گل دست حور است
به بیت هادی دین شور و غوغاست
در آغوشش یکی ماه دلاراست
حدیثه همسرش خوشحال و خندان
رخش گردیده همچون ماه تابان
شده بیت ولایت غرق شادی
به دنیا آمده فرزند هادی
هم اینک نور هم عهدی رسیده
در این عالم اباالمهدی رسیده
حدیثه می زند بوسه به رویش
پدر با شادمانی محو رویش
پدرمحورخ فرزند گشته
زدیدار مهش خرسند گشته
بودبردست هادی ماهپاره
به زیرمقدمش ریزد ستاره
بود او هدیه ای از سوی سرمد
حسن زیبا گل آل محمد
بپا گردیده جشن شادمانی
زیمن مقدم این یارجانی
گلی از گلشن باغ جنان است
پدر بر مهدی صاحب زمان است
بوددوم حسن از نسل حیدر
که می نازد به او زهرای اطهر
گل بستان سرای عصمت است او
در این عالم امید امت است او
چوجدش مجتبی باب النجات است
ولای او کلید مشکلات است
امام ومنجی وروشنگر است او
شفیع شیعیان در محشراست او
همه عالم فدای تار مویت
چوجدت مرتضی خلق نکویت
بودصحن و سرایت جنت ما
بود مهر وولایت عزت ما
بود دارالشفا صحن و سرایت
همه در آرزوی سامرایت
من امشب غرق احسان تو هستم
کزم کردی و مهمان تو هستم
شب میلادتان بر تو پناهم
بحق مهدیت بنما نگاهم
منم مولا گدای سامرایت
شدم ریزه خور خوان عطایت
به سویت آمده عبدفقیری
که از لطف و کرم دستم بگیری
(رضایم) نوکر وعبدو غلامت
همیشه شاملم لطف مدامت
برای مهدی توبیقرارم
برای دیدنش چشم انتظارم
- چهارشنبه
- 13
- آذر
- 1398
- ساعت
- 10:36
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه