عقل دارد سر سودا حسنی بودن را.
برگزیده دل شیدا حسنی بودن را.
مرغ روحم به کمال آمده دریافته از.
سیر در عالم معنا حسنی بودن را.
فاش می گویم و از گفته ی خود دل شادم*.
ندهم من به دو دنیا حسنی بودن را.
گر شوند اهل زمان تشنه به خونم، هرگز.
نزنم بر در حاشا حسنی بودن را.
داده با نغمه ی جانم حسنش پیغمبر.
عاشقان، بر همه فتوا حسنی بودن را.
گر چه عمری است سیه پوش حسینم، از من.
می پسندد خود آقا حسنی بودن را.
در عزای تو دو چشم ترم آموخته از.
ماهیان کف دریا حسنی بودن را.
مادری هستم و از عمق جگر می سوزم.
دارم از غربت زهرا حسنی بودن را.
روی هر قطره ی اشکم به شفاعت خواهی.
خود زهرا زده امضا حسنی بودن را.
رسول رشیدی راد(مجتبی)
*تضمین از شعر خواجه حافظ شیرازی
- چهارشنبه
- 13
- آذر
- 1398
- ساعت
- 12:20
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رسول رشیدی راد
ارسال دیدگاه