زهرِ کینه شد قاتلت مولا
در عزای تو ناله زد زهرا
آه و واویلا آه و واویلا...
زهر کینه بر جان شرر دارد
بهر تو عاشق چشم تر دارد
آه و واویلا آه و واویلا...
داده ای جان و ما عزاداریم
ابرِ دَردیم و بر تو می باریم
آه و واویلا آه و واویلا...
آتش زهرِ کینه در جانت
دیده ی عالَم گشته گریانت
آه و واویلا آه و واویلا...
در عزایت ای حجّت دادار
رَخت غم پوشید حیدر کَرّار
آه و واویلا آه و واویلا...
بر غم عشقی مبتلا بودی
مرثیه خوانِ کربلا بودی
آه و واویلا آه و واویلا...
گرچه قلبت از غصه مُضطَر بود
داده ای جان و سر به پیکر بود
آه و واویلا آه و واویلا...
داده اي جان و لیکَن این مولا
دل بسوزد با یاد عاشورا
آه و واویلا آه و واویلا...
که حسین تشنه سرجدا گردید
رأس او ماهِ نیزه ها گردید
آه و واویلا آه و واویلا...
این دل تنگم غصه ها دارد
گوییا میل کربلا دارد...
توجه : این نوحه برای توسلات به ائمه مظلوم و غریبمان
- پنج شنبه
- 14
- آذر
- 1398
- ساعت
- 12:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه