یا صاحب الزمان(عج)

ای ماه شام تارم از پشت ابر غیبت
بیرون بیا ونورت برظلمتم بتابان

گم کرده راه هستم در این کویر دنیا
بازآ و ره نشان ده بر این اسیر حیران

ای پرده پوش یکدم پرده زرخ برانداز
روشن نما دوچشمم با آن مه فروزان

درد فراقت آتش برجان من بیفکند
با داروی وصالت دردم نما تو درمان

هرجمعه ندبه خوانم شاید ترا ببینم
عجل علی ظهورک یوسف بیا به کنعان

همچو منست عالم در حسرت ظهورت
بازآ رسان به سامان این عالم پریشان

جانم فدات آقا بادا سرت سلامت
کی میشود نمایم جان در ره تو قربان

بر گلشن ولایت آخر گل ولایی
در موقع ظهورت دنیا شود گلستان

شعر:اسماعیل تقوایی