غربت توی نگاته، غصه توی صداته
خون جگرت آقا روی لباته
انگار زهرا گریه میکنه برات
انگار زهرا داره می زنه صدات
وای ای غریب مادر
مثل یه کوه دردی مثل گلای زردی
تودرد چرا تو یاد فاطمه کردی؟
اینقدر لاله از روی لبات نچین
ای وای مثل زهرا می خوری زمین
وای ای غریب مادر
مادر با قامت خم اومد عزیز زهرا
باید چه خاکی بر سر بریزه زهرا
گرچه حالا تو با لب تشنه ای
اما ندید گلوی تو دشنه ای
وای ای غریب مادر
- چهارشنبه
- 4
- دی
- 1398
- ساعت
- 11:1
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن طالبی پور
ارسال دیدگاه