میلاد عقلیه‌ی بنی هاشم
علیا مخدره زینب کبری(س)

خبر رسیده ز بیت زهرا                   
زلال زمزم شکوه دریا
ز بحر عصمت گهر هویدا                
به نام زینب آیت کبری
گشوده دیده  ملیکه دهر                  
چو ساحل امن کنار هر بحر

الا الا ای دخت ولایت
ثانی حیدر روح شهامت
تالی زهرا شهد شهادت
پشت و پناهی توبر امامت
روح نماز شب از نمازت
زنده حسین از سوز و گدازت

به خاک پایت ز شوق  مریم            
نمی ز اشک توگشته زمزم
ز یک سجودت به سجده آدم         
به روی گل درسحر چو شبنم
تو عطر یاسی برای حیدر                 
چو دُرِ نابی برای مادر

بریزد از آسمان ستاره                   
به جشن میلاد تو هماره
ملک به رویت کند نظاره             
کنیز کوی تو گشته ساره
تو اولین دختر ولایت                 
وجود نور تو بی نهایت

تو پای تا سر تمام نوری              
به جلوگاه علی ظهوری
تو اصل و فرع همه صبوری      
به شاه بیت غزل شعوری
خدا به مدحت غزل سروده        
به امر خود زین اب نموده

زبان گشایم  من از کمالت
چسان بگویم من از جلالت
تمام هستی به زیر بالت
نبی اعظم محو جمالت
خدا به قرآن ترا ستوده
پناه عالم صبر تو بوده

تمام خلقت ز مادر تو
اساس عالم ز باور تو
همیشه حق گشته یاور تو
من و توسل به معجر تو
کمال حسنت که منجلی شد
ذکر مدامت علی علی شد

تو در حدیث  کساء کسایی
تو نهر جاری به هل اتایی
پیمبر عشق چو مصطفایی
تو مثل زهرا،تو مرتضایی
معین و یار دو گوشواری
مُهر ولایت به سینه داری

زینت  دامان  بوترابی
مظهر نوری تو آفتابی
سوره ی مریم تو در کتابی
به چشم مادر تو ماهتابی
شریک شاه کرب و بلایی
تو عصمت الله کبریایی

اگر ترا تو خطاب کردم
طبع خودم را عتاب کردم
ببخش بانو خراب کردم
در این مسدس(تو) باب کردم
ترا چو زهرا یگانه دیدم
به راه حسنت ستاره چیدم