الاای همسر پهلو شکسته
کنار بسترت حیدر نشسته
تویی زهرای من تنها امیدم
میان گلشنم، یاس سپیدم
نگر بر حال من حیدر غریب است
کنار بستر تو بی شکیب است
غم مظلومی تو کرده آبم
کنار بسترت در التهابم
مسیحای علی خون شد دل من
شرر زد سوز تو بر حاصل من
تو که در نزد حق رمز حیاتی
چرا ذکرت شده عجل وفاتی
نگر بر حال زارم فاطمه جان
که بی صبر و قرارم فاطمه جان
گل حیدر صفای خانه ی من
منم شمع و شدی پروانه ی من
تو را در بستر غم دیدن من
بود یا فاطمه جان کندن من
نشستم فاطمه جان در بر تو
پرستارم کنار بستر تو
چرا همچون گل پژمرده ای تو
میان خانه ات افسرده ای تو
ببین زهرا پر و بالم شکسته
علی دیگر از این عالم گسسته
دلم خون شد در ایام جوانی
شدی از درد و غم قامت کمانی
دلم خون شد چودیدم برزمینی
زدی ناله تو یا فضه خذینی
شرر زد آتش کین بر وجودت
چگونه بنگرم روی کبودت
نبوده فاطمه جان این سزایت
حسن گرددگل حیدر عصایت
رسیده از غمت جان بر لب من
بسوزد در کنارت زینب من
دلم یا فاطمه غرق محن شد
که گریان چشم خونبار حسن شد
دلم خون شد الا نور دو عینم
که دیدم چشم گریان حسینم
خدا بر درد و آلامت طبیب است
به لبهای علی امن یجیب است
- جمعه
- 13
- دی
- 1398
- ساعت
- 11:44
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه