دلهای مضطر،با چشمان تر
شده محزونِ،گل های پرپر
در دل آمد چه داغ بی کرانی
در آسمان شده اند آسمانی
واویلا واویلا آه و واویلا...
شادیِ روحِ،این مسافران
با صِدقِ نیّت،بگو حسین جان
می شوند این جان دادِگان در این راه
مهمان خوانِ رحمت ان شاالله
واویلا واویلا آه و واویلا...
ما در مسیرِ،ایمان می مانیم
یادِ کربلا،روضه می خوانیم
سلامِ ما بر قد های خمیده
سلامِ ما بر سر های بریده
واویلا واویلا آه و واویلا...
- دوشنبه
- 30
- دی
- 1398
- ساعت
- 16:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه