زمزمه ونوحه شهادت حضرت زهرا(س)
کنار بستر نشسته ام ودست زهرایم بین دستانم
چکد اشکم روی صورت او،آذر افتاده بر دل وجانم

بگویم اورا، گل طاها
مرو از پیشم تو ای زهرا
مرو زهرا جان،مرو زهرا(۴)
_________________________
شود آیا بهر تسکین،کودکان خود،دیده بگشایی
دهی قلب حیدر خود را با تبسم بر من تسلایی

زنی موی کودکان شانه
صفا بخشی تو براین خانه
مرو زهرا....
____________________________
به پاخیز ای تکیه گاه علی، بهر این مردم خطبه خوانی کن
مدینه گشته غریبستان،آشنایم هر چه توانی کن

مدد کن بر من نگار من
گره افتاده به کار من
مرو زهرا....
______________________________
بیا ای اسما مدد بنما تا بشویم من پیکر او را
امان از این صورت نیلی،پهلوی زخمی،بازوی زهرا

چه می سازد بعد او حیدر
علی وطفلان بی مادر
مرو زهرا......
_____________________________
به دور از چشمان نامردم،پیکرت را بر خاک بسپردم
نگاهم بر کودکانت بود، ناله می کردم، غصه می خوردم

ترا دادم دست پیغمبر
نبوده بهرش امین حیدر
مرو زهرا....

شعر:اسماعیل تقوایی