فاطمه تنها نه آنکه یاس علی بود

فاطمه مجموعه ی صفات علی بود

گرچه علی شد سبب به خَلق پیمبر

فاطمه علّت برای خَلق علی بود

در دو جهان بی مثل چو حضرت داور

فاطمه آئینه ی خدای علی بود

حق به مدیحش نوشت سوره کوثر

ساقی کوثر مگر به غیر علی بود؟

بوسه به دستش بزد همیشه پیمبر

فاطمه زیرا که قبله گاه علی بود

حبل متین شد نخی ز چادر زهرا

فاطمه راهی به کنه ذات علی بود

حجت داور بُود به کل حُجَج ها

فاطمه خود حجتی برای علی بود

گرچه علی خود پناه عالمیان است

فاطمه الحق که تکیه گاه علی بود

حفظ ولایت اصول مکتب زهراست

سینه و بازوی او گواه علی بود

روی لباسش ز خون بنفشه دمیده

فاطمه باغ گلی برای علی بود

گرچه به راه علی قَدَش بشدی خم

قامت خم گشته اش فدای علی بود

شد رخ یاس نبی مثال بنفشه

صورت زهرا کبودِ راه علی بود

بعد قُرُونی یکی زمکتب زهرا

آمد و  از جان و دل نثار علی بود

نام نکو قاسم و لقب چو سلیمان

مالک دوران، همیشه یار علی بود

پاره بشد پیکر او در ره مولا

مسلک او شیوه ی عشاق علی بود

دست ز جان شست، ولی از راه ولا نه

تا نَفسِ آخرش برای علی بود

(لاله) کند گریه از غریبی مولا

چون که غریبی فقط برای علی بود