می دونی می دونم غمایی که داری و
می دونم می دونی غمایی که دارم و
طاقت بیار خوب می شی / غمهای ما کم می شه
آخر یه روز از خونه / بسترت جم(ع) می شه
ای // زخمی ترین یار علی
همیشه غمخوار علی
بیمار علی
(ای وای من ۲ زهرای من ۲) ۲
می فهم می سوزی؛ علی بمیره برات
می فهمی می سوزم با آهِ نیمه شبات
مرگم رو می بینم ای / خورشیدِ روی بومم
وقتی میذاری رو هم / چشاتو خانومم
وای // دستمالو بردار از سرت
پاشو دیگه از بسترت
جانِ دخترت
(ای وای من ۲ زهرای من ۲) ۲
می بینی می خونم مرثیه های فراق
می بینم می خونی واسه شهید عراق
گریه کنیم دوتامون / واسه حسین جا داره
وقتی که شمر خنجر رو / حنجرش میذاره
این // تشنه لبِ کرببلا
می افته بین قتلگا(ه)
زیرِ دست و پا
(ای کشته دور از وطن ؛ حسین من ۲) ۲
- سه شنبه
- 8
- بهمن
- 1398
- ساعت
- 16:0
- نوشته شده توسط
- سید محمد حسینی
- شاعر:
-
عباس قانعی
ارسال دیدگاه