• شنبه 8 اردیبهشت 03

 رضا یعقوبیان

متن شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام -(جشنی به مدینه گشته برپا )

625
1

جشنی به مدینه گشته برپا 
آمد مه پنجمین به دنیا
 امشب که رسیده نور یزدان
 شادی شده پر به شهر طاها
 از مقدم این غنچه به جنت
 روشن شده قلب و چشم زهرا 
گلشن شده باغ دین دوباره
 از مقدم این غنچه ی زیبا 
این گل که بود تالی حیدر
 مهرش بود از عالم بالا
           پنجم گل آل عصمت آمد 
           سرمنشاء جودو رحمت آمد

 برپابه جهان جشن و سرور است
 یثرب بنگر وادی طور است 
بیت علی از مقدم این مه
 تزیین شده از بلور نور است
 امشب ز سوی خالق منان
 پنجم مه عترت به ظهوراست 
 برزیر قدوم گل سجاد 
گلریز همه جابدست حوراست
 از یمن گل فاطمه باقر 
نعمت ز خدا حد وفور است 
      حق کرده به ما لطف و عنایت
        آمد به جهان نور هدایت 

نوری ز خدای داور آمد
 هستی و گل پیمبر آمد
 از نسل علی و آل احمد
 گلواژه ی نورو کوثر آمد
 از صلب امام ساجدین و 
 از مادر پاک اطهر آمد
 از روشنی جمال باقر
 هر جا نگری منور آمد
 در خلق و خصال و جود و ایثار
 یاران علی مصور آمد 
           عالم شده محو گل رویش
          دست همه ی جهان بسویش

 از نسل امیر مومنین است
 پنجم گل بوستان دین است
 جدش حسن و حسین مظلوم 
اوپور امام ساجدین است
 این گوهر رخشنده عصمت
 در بحر ولا در ثمین است
 بر شیعه ی مرتضی همه عمر
 چون جد و پدر حبل متین است
 از لطف خدای حی قادر 
مهرش به گل شیعه عجین است
             اومنجی عترت و کتاب است
             شافع همه روز حساب است
 
تونور خدای لایزالی
 زهرا نصب ،حیدری خصالی
 باقرلقبی زحی داور
در علم تو احمدی کمالی
 از نسل دو رهبر و امامی
 خویت حسن و حسین جمالی
 چون جده و جد و بابت ای گل
 سرتا به قدم جاه و جلالی 
در بین تمام اهل عالم 
در جود و کرم شما مثالی
         شدحب وولایت تو دینم
         با مهر تو من اهل یقینم

 گر خار و خس و اگر چه پستم
 دل را به سر زلف تو بستم
 ای گلبن گلشن ولایت
 جز تو ز همه جهان گسستم
 شاکر به جهان از این عطایم
 من نوکر درگاه تو هستم
 ایام ولادت تو مولا 
برراه تو چون گدا نشستم 
چه کم شود از تو گر بگیری
 از لطف و کرامتت تو دستم 
              مهر تو تمام آبرویم 
              دیدار مدینه آرزویم

 دارم به دلم ولای باقر
 هستم به جهان گدای باقر
 امشب که شب ولادت اوست
 در سر بودم هوای باقر
 با دست تهی چو سائلانش 
بنشسته در سرای باقر
 از اول عمر تا به محشر 
شرمنده ام از عطای باقر 
تا لحظه ی آخر و دم مرگ
 بر لب بودم نوای باقر 
            ای گلبن عترت وولایت
             بر من زکرم نما عنایت

 از لطف خدا اهل ولایم
 با مهر و محبت آشنایم
 شاکرز خدای مهربانم
 با مهر و ولایت شمایم
 لطف تو همیشه شامل من 
شرمنده از این لطف و عطایم 
امشب شده مهمان حسن،هم
 مهمان شه کرب و بلایم 
از اول عمر تا صف حشر
 لبریز ولای مرتضایم 
         بنما نظری براین گدایت
      راضی شوز نوکرت(رضایت)

  • یکشنبه
  • 20
  • بهمن
  • 1398
  • ساعت
  • 12:31
  • نوشته شده توسط
  • ابوالفضل عابدی پور

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران