«فروغ دل زهرا»
از دل حجره ى تاريك كه بسته است درش
مى رسد ناله اى و دل شده خون از اثرش
چيست؟ اين ناله ى سوزنده و از سينه ى كيست
صاحب ناله مگر سوخته پا تا به سرش
اين فروغ دل زهراست كه خون است دلش
اين جگر گوشه ى موسى است كه سوزد جگرش
اين جواد است كه از تشنگى و سوزش زهر
جان سوزان بود و ناله جان سوز ترش
خانه اش قتلگه و همسر او قاتل اوست
بار الها تو گواهى كه چه آمد به سرش
همسر مرد برايش پرو بالى است ولى
همسر سنگدل او بشكسته پرش
آتش زهر چنان كرده به جانش تاثير
كه كند هر نفس سوخته اش تشنه ترش
شهر بغداد بود شاهد مظلوم دگر
پسرى را كه دهد جان ز ستم چون پدرش
كاش مى بود غريب الغربا در آنجا
تا زمانى نگردد غربت تنها پسرش
- دوشنبه
- 17
- مهر
- 1391
- ساعت
- 8:28
- نوشته شده توسط
- مرتضی پارسائیان
ارسال دیدگاه