ام کلثوم رفته از این دار دنیا
راحت شده از غصه و رنج و غم ها
واویلا واویلا واویلا واویلا(۲)
عالم شده از غم او ماتمسرا
هر جا شده از بهر او بزم عزا
واویلا واویلا واویلا واویلا
همراه زینب دیده کرب و بلا را
به دوش خود کشیده رنج و بلا را
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده پیکر اکبر را اربا اربا
کناراو آمده با گریه بابا
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده غرق خون بردست حسین اصغر
با تیر حرمله گشته پاره حنجر
واویلا واویلا واویلا واویلا
غربتش را در کربلا کرده احساس
هنگامی که جدا شد دستان عباس
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده دست سقا از بدن جدا شد
جان ابوالفضل در راه دین فدا شد
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده ام کلثوم با دل شکسته
شمر روی سینه ی برادر نشسته
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده حرمت حسینش را دریدند
در موج خون راس پاک او بریدند
واویلا واویلا واویلا واویلا
دیده او آتش دشمن بر خیمه ها زد
سرپاک شهدا،بر نیزه هازد
واویلا واویلا واویلا واویلا
- چهارشنبه
- 30
- بهمن
- 1398
- ساعت
- 15:37
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه