تا برسم به کربلا
این در و اون در میزنم
تا که حواله بگیرم
از عشق تو، با دل خون، به روضه ها، سر میزنم
من اعتقادم اینه
روی سرم همیشه دست لطف آقامه
مردن توی روضه بهترین سرانجامه
(تربت کربلا فقط دوای دردامه۲)
مدیون لطف مادرت هستم
حسین جانم ، حسین جانم
کی به شیش گوشه ات میرسه دستم
حسین جانم ، حسین جانم
جانم جانم جانم
حسین جانم حسین جانم حسین جانم
آخر از این سینه زنی
اذن زیارت می گیرم
مثل تموم شهدا
با مدد، مادرتون، رزق شهادت میگیرم
دعای زهرا باشه ...
کجا من از عنایت تو نا امید میشم؟
زیر همین خیمه ایشالا رو سفید میشم
(خدا بخواد منم رو پای تو شهید میشم۲)
من قربونیِ اکبرت هستم
حسین جانم ، حسین جانم
کی به شیش گوشه ات می رسه دستم
حسین جانم ، حسین جانم
جانم جانم جانم
حسین جانم حسین جانم حسین جانم
- دوشنبه
- 12
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 19:14
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد جواد صادقی
ارسال دیدگاه