هر که در پایِ تو افتاد سرش بالا ماند
دیده اش تر شد و از هجرِ شما دریا ماند
«یا ابالصالح اغثنی» که پُر از اندوهم
ذکرِ تو در دلِ من بوده و بر لبها ماند
وای از آن لحظه که از من نظرت برگردد
وای از آن لحظه ببینند گدا تنها ماند
با نگاهت چه شود پاک کنی دامانم؟
بعدِ درگاهِ تو بد جور شها رسوا ماند
گرچه پرونده خراب است ولی صاحبِ من
نامه ی نوکری ام باز که بی امضا ماند
منتظرها به کناری و خودت می دانی
دیده بر راهِ شما فاطمه ی زهرا ماند
دین و ایمانِ همه خورده به آفت، برگرد
از شریعت اثری سیّدِ من آیا ماند؟
- دوشنبه
- 26
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 21:23
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه