دست و پایت اسیر زنجیرند
گوشه ای زار می زنی ای وای
روضه بی کسی که میخوانی
آه غم دار می زنی ای وای
ساق پایت چنان شکسته شده
سر به دیوار میزنی ای وای
ملک الموت دیده گریان است
حرف اصرار می زنی ای وای
چقدر شکل مادرت شده ای
علت اشک دخترت شده ای...
- چهارشنبه
- 28
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 12:55
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد حبیب زاده
ارسال دیدگاه