بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
منو ببخش اگه در حقّ تو جفا کردم
منو ببخش که واسه تو کم دعا کردم
منو ببخش که با این چشای آلوده
برای دیدن تو هی خدا خدا کردم
دورغ بود که از خودنمایی بیزارم
تا راه داشت جلو این و اون ریا کردم
تا یادمه تو خوشی‌هام ازت شدم غافل
تو رو فقط تو گرفتاریام صدا کردم
شبیه مردم کوفه‌‌م شاید یه‌کم بدتر
تورو واسه یه ذَرِه منفعت رها کردم
ادای منتظرای تو رو در آوردم
به این امید که‌حقّ تورو ادا کردم
وفا نداشتنه دوستام باعث شد
دلم‌رو از همه غیرِ خودِت جدا کردم
به‌جون‌مادرم از برکت دعای تو بود
که رو به مجلس سلطانِ‌کربلا کردم
شاید کنار تو بودم تو روضه‌ی‌جدّت
اجازه دادی که گریه به بوریا کردم
محمدقاسمی
۲۳رجب ۱۴۴۱
- چهارشنبه
- 28
- اسفند
- 1398
- ساعت
- 13:0
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد قاسمی
ارسال دیدگاه