باور کنیم قصه ی روز معاد را
احیا کنیم در دل خود اعتماد را
تمکین کنیم آیه ی ناب جهاد را
از بَر کنیم مُصحفِ زین العباد را
تا خو کنیم با روشِ زین العابدین
دستی خوش است تا به سِلاحِ دعا بریم
دستی دگر به قبضه ی شمشیرها بریم
هم نیمه شب به عرصه محراب پا بریم
هم در زمان حرب قدم باوفا بریم
این است سبکِ زندگی نابِ ساجدین
پندارِ ما ز حضرتش اصلاً صحیح نیست
او را اگر حریم و رواق و ضریح نیست
کس همچو او مقابل دشمن صریح نیست
مانند وِی خطیبِ بلیغ و فصیح نیست
زان خطبه تخت و تاجِ ستم ریخت بر زمین
ما غافلیم از جریانِ امامها
دارند هر کدام به دوران قیامها
سجاد را جهاد یکی از تمامها
بسیار تحتِ تربیتِ او غلامها
از بردگان سپاهِ قوی ساخت اینچنین
شبها فقط نه تا به سحر در عبادت است
در کار خیر، وقفِ بشر از ولادت است
احسانِ او به خلقِ خدا نیز عادت است
سِرّی از او ز قصه ی بعد از شهادت است
با زخمِ گُرده، خاک شد آن یارِ مومنین
هر صفحه از صحیفه ی او نقشه ای ز راه
دوری ز مصحفش بخدا برترین گناه
شد هر قدم، بدونِ دعاهای او تباه
خواهیم اگر بجان و دل ما کند نگاه
راهش، قدم بجای قدمهای عابدین
اِبنُ الحسین گرچه عزادار کربلاست
مامورِ کربلا و نگهدار کربلاست
بر دوشِ او سوار همه بار کربلاست
بعد از حسین، اوست که سالار کربلاست
پیغمبرِ شهید و اسیر است آن امین
وقتی حسین، جان به کنار فرات داد
بینِ دو نهر آب بعالَم حیات داد
بیمارِ اوست جان به همه کائنات داد
دانی که بود جان امامت نجات داد؟
زینب شد از عنایت حق، ناخدای دین
وقتی سپاهِ فاطمه تحریم میشود
تازه ز سوی علقمه تکریم میشود
روزیکه جانِ ما همه تقدیم میشود
بدبخت آنکه جا زده، تسلیم میشود
هستیم پای کارِ امام زمان یقین
آنانکه بوی کرب و بلا را گرفته اند
درس از قیام زینب کبرا گرفته اند
اینگونه راهِ حضرت زهرا گرفته اند
لطفِ خداست، هدیه ز مولا گرفته اند
ما را شهادت است تمنای راستین
!
- چهارشنبه
- 13
- فروردین
- 1399
- ساعت
- 23:42
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
محمود ژولیده
ارسال دیدگاه