• جمعه 10 فروردین 03

 موسی  علیمرادی

مدح ولادت حضرت عباس(ع) -(عشق زیباست خداوند از آن زیباتر)

439

عشق زیباست خداوند از آن زیباتر
عرش بالا ست ولی بنده از آن بالاتر
هرکسی سائل درگاه خداوند شود
میشود بین خلائق به خدا آقا تر
درِ درگاه خداوند  حسین است حسین
هرکه دلباخته اوست شود لیلاتر
به خدا گر که بگردی همه عالم را
غیر عباس کسی نیست به او شیداتر
اینچنین شد که خدا کرد تجلی آری
عشق زیباست ابالفضل ازآن زیباتر

تا قیامت علم عشق ابالفضل به پاست
آری آن عشق که فانی نشود نور خداست

نام عباس که آمد دهنم آب افتاد
گوییا روی لب من عسل ناب افتاد
دل به دریا زدگانت چه فراوان شده اند
تاکه تصویر رخ ماه تو در قاب افتاد
نمک بین نگاهت چقدر شیرین است
دل فرهادی ام از عشق تو در تاب افتاد
طاق ابروی تورا کافر  بی ایمان دید
سجده کرد و همه عمر به محراب افتاد
بگذارید که یک عمر عسل نوش شوم
نام عباس که آمد دهنم آب افتاد

ازهمان روز که چشمت به جهان وا گشته
ساقی عشق در این معرکه سقا گشته

روز میلاد تو جبریل خبر آورده
که خدا از صدف عرش گوهر آورده
انقدرشور شغف خانه مولا دارد
گوییا حضرت زهراست پسرآورده
آسمان شب مولاپس از این مهتابی است
حق برای دل خورشید قمر آورده 
این که با خنده خود دارد اشاره  به همه
کاشف کرب حسین آمده  سرآورده
پاسبان حرم زینب کبری آمد 
این که در سینه خود کوه جگر آورده

زحمت ام بنین بود که عباس شود 
مرداز دامن مادرسوی معراج رود

پسرم گوش بده حرف دل ام بنین
آبرویم همه در دست تو باشد پس از این
ایستاده است فلک قد تورا سیر کند
ولی از روی ادب محضر مولا بنشین
گرچه برچشم تو مشتاق شده ارض وسما
محضر آل علی چشم بینداز زمین 
هرکجا خواست که زینب بشود ناقه سوار 
تو رکابش بشو عباس ,که او هست نگین
نکند لفظ اخارا توبگویی به حسین
من کنیزم تو غلامش همه جا هست همین

آنقدر خاک نشین قدم یار شدند
هر دو در هردوجهان صاحب دربار شدند

با قدمهای ابالفضل زمین می لرزید
دشمن از طرز رجزخواندن او می ترسید
 وسط معرکه  می رفت که محشر بشود
شاه شمشاد قدان تا که کمی می غرید
راه و بیراهه اش از هول ولا گم میشد
تا که چشمش به غضب سوی کسی میچرخید
همه آهنگ عقب گرد به لب می خواندند
تا که شمیر ابالفضل کمی می رقصید
میزد از میمنه از میسره  میرفت برون
با هجومی همه لشگریان می پاشید

هرکسی بر قد و برجنگ تو کرده است نگاه
گفته لا حول و لا قوت الا بالله 

بنویسید ابالفضل بخوانید حیا
بنویسید علمدار بخوانید وفا
هیچکس مثل ابالفضل نگیرد دستی
بنویسید زحاجات بخوانید روا
دیده او همه را یاد جنان می انداخت
بنویسید از آن چشم بخوانید بلا
بنویسد که سقاست بخوانید خجل 
قول دادست که آبی برساند اما
مشک افتاد و تو افتاد ی  وارباب افتاد
پای گهواره طفلش زنی افتاد از پا

بعد تو دشمن تو  اهل جسارت بشود
بعد تو زینب تو سوی اسارت برود

  • پنج شنبه
  • 14
  • فروردین
  • 1399
  • ساعت
  • 1:31
  • نوشته شده توسط
  • محدثه محمدی

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران