صاحب فضل چراکنج قفس محبوسی
درسیه چالی وبا سلسله ها مأنوسی
این سیه چال همان آرزوی قلبی توست
حال مشغول دم یارب ویاقدوسی
گشت تسبیح تو صددانه زنجیر بلا
تو به هرحال که باشی پدرققنوسی
دست وپایت شده سرد،آب شده ارکانت
پای تا سر تو سبکتر ز پر طاووسی
گاه درآرزوی دیدن معصومه ای و
گاه در فکر غریبی رضا درطوسی
باسرانگشت روی خاک رضا رابنویس
تاکه روشن شود از نام پسر فانوسی
نه مشخص شده روزت نه مشخص شامت
نه اذانی نه نوایی نه دم ناقوسی
آه از سندی شاهک که دلت را آزرد
تو زلالی واسیر پسر منحوسی
تشنه لب بودی ودشمن به عزایت خندید
او نفهمید که تو زاده اقیانوسی
- جمعه
- 15
- فروردین
- 1399
- ساعت
- 16:11
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
محسن پالیزدار
ارسال دیدگاه