هرآنچه غیرِ تو، از دل تکاندهام، مهدی!
فقط به سینه غمت را نشاندهام، مهدی!
برای دیدنِ رویت، به هرکجا، هر کو،
تنِ نحیفِ خودم را کشاندهام، مهدی!
اگرچه شعر سرودم؛ به عاشقی سوگند،
به جز برای نگاهت، نخواندهام، مهدی!
به جمعِ منتظرانت همیشه و همهجا،
به صد امید، خودم را رساندهام، مهدی!
میانِ رنج و بلا، خواندهام تو را هربار،
غریب و خسته و تنها نماندهام، مهدی!
همیشه در زدهام خانهی اجابت را
و ناامید از این در نراندهام مهدی
- پنج شنبه
- 21
- فروردین
- 1399
- ساعت
- 21:31
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
عادل حسین قربان
ارسال دیدگاه