سر به طبق کرده نثارش کنیم
جان رمق رفته فدایش کنیم
ماه چو بگرفته فروغ از نگار
گر برود باز نگاهش کنیم
دل بگرفت از همه آن غمگسار
این دل غمدیده روانش کنیم
سوخت دل از دوری روی نگار
با جگری سوخته خامش کنیم
گر بخرد دوست سر از ما به کاه
کوه دعایی به قفایش کنیم
نور و (ضیا) در دوجهان چهره‌اش
چهره ی خود وقف دوگامش کنیم