یارب مرا به محضر دلبر شکسته کن
بندِ دلم زِ هر چه به جز او گُسَسته کن

آرامش اَر بُوَد به رَهَش آرزوی خلق
من را در این مسیرِ پر از فیض خسته کن

وانگَه مرا به رسمِ سرِ کوی بندگی
از تیرِ سینه سوزِ غمش پر شکسته کن

زان تیر چون شکست پَرِ نفس،پس مرا
پروانه وار،مَستِ به آتش نشسته کن

یا رب به یُمنِ یک نظرِ رحمت حسین
فالِ توسّلِ لحدم را خجسته کن