مهرِ تو روشنگر ارض و سما ، یاحسین
بساطِ آزادگی از تو به پا یاحسین

طلعت امّید عشق کوکب و خورشید عشق
نو ولایت بتاب بر دل ما یاحسین

ای گل خیرالنسا ، شد زِ فروغ ولا
رایت عشقت بلند ، در همه جا یاحسین

مست مِیِ تو مَلَک ، خاک ره تو فَلَک
کَس نَبَرد بی وضو نام تو را یاحسین

ساقی جام بلا ، تشنه لب کربلا
از تو گرفته وفا ، درس وفا یاحسین

کعبهٔ کعبه تویی ، مَروهٔ مَروِه تویی
کوه صفا بر گرفت ، از تو صفا یاحسین

جان به فدای تو باد ، فیض عطای تو داد
تُحفه به خِضرِ نبی آب بقا یاحسین

ای گل سیمای تو ، حُسنِ دل آرای تو
جلوه ی زیباییِ وَجهِ خدا یاحسین

مسیحْ مجنون تو ، خلیلْ مدیون تو
هزار همچون ذبیح ، تو را فَدا یاحسین

در خَمِ میخانه ات ، از مِیِ پیمانه ات
واله و شیدایَم و بی سر و پا یاحسین

فقیر رَهْ توشه ام ، عاشق شش گوشه ام
کِی بشود قسمتم کوی شما یاحسین

ذاتِ بقا فانی ات ، مظهر ربّانی ات
از منِ عاصی خطا از تو عطا یاحسین

صاحب محشر تویی شفیعِ بی سر تویی
کن به گدایت نظر ، روز جزا یاحسین

عُمری و شرمندگی ، ننگ بر این زندگی
گر شوم ای شاهِ عشق ، از تو جدا یاحسین

گرچه پر از ماتمم ، گرچه مریض غمم
دردِ تو باشد مرا ، سِرِّ شفا یاحسین

ای به غریبان مُجیب ، گو چه کنم ای حبیب
تاکه حسابم کنند ، از شهدا یاحسین

چَشمْ چو یک مشک شد ، دیده پر از اشک شد
بس که تو دیدی زِ خصم ، جور و جفا یا حسین

گشتْ دلم پر فغان ، چون که شنیدم زِ جان
شعرِ حدیثِ غم و رنج تو را یاحسین

وای زِ چشمِ تَرَت ، کز غمِ آب آورت
قدّ تو از داغ او ، گشت دو تا یاحسین

آمده در علقمه ، مادر تو فاطمه
بهر زیارت تو از خیمه بیا یاحسین

اشک دو عالم روان ، از دل زینب امان
چون که سرت را زِ تَن دید جدا یاحسین

ناله زنم دم به دم چونکه ز جور و ستم
سَر زِ تَنَت بر گرفت ، شمرِ دَغا یاحسین

آه که آن دل سیاه به گودی قتلگاه
نکرد از مادرت ، شرم و حیا یاحسین

در غمت از نور عین ای شرفِ عالمین
شد به عرشیان ، رَخت عزا یاحسین

به عصمت مادرت ، به خواهر مضطرت
قسمت عشّاق کن ، کرببلا یاحسین