چهر آنچه هست در عالم زِ برکت زهراست
بقای دین ثمرِ نخل همت زهراست

دل گرفته و تارِ زمانه روشن از
فروغ پرتوِ انوار هیبت زهراست

بهشت و جنت و رضوان و روضهٔ فردوس
قسم به رحمت حق ، مُلکِ رحمت زهراست

هزار شکر که اشکم زِ دیده ام جاری است
که این خود از کرم بی نهایت زهراست

صحیفه ی شرف و فضل و عزّت و ایثار
به عزمِ دست خدا و کتابت زهراست

به مدح امّ ابیها چه گویم ای یاران
که کائنات به تحت ولایت زهراست

فقط نه شهر مدینه که تا به روز جزا
زمین و هفت سما تحت رایتِ زهراست

اگر که دین خدا ، تا ابد سرافراز است
زِ عِزّ و فَرّ و تعالي و شوکت زهراست

حدیث قدس و حکایات جنت و فردوس
همه خلاصه ای از یک روایت زهراست

دوام حجّ و جهاد و زکات و صوم و صلاة
رَهینِ صبر و وقار و شهامت زهراست

منِ فقیر کجا و بیان اوصافش
خدای ، مدح سُرای فضیلت زهراست

دمی که دست قنوتش بر آسمان بالاست
وجود ، محو فروغ عبادت زهراست

به خانه چادر خاکی و مُهر و سجاده
نشانه ای زِ مناجات و طاعت زهراست

به آستان مدینه نوشته شد با خون
دلیل حفظ ولایت ، شهادت زهراست

دریغ و آه و صد افسوس که جنایت خصم
پس از پدر ، غم و اندوه ، قسمت زهراست

قلوبِ جمله ی ارکان خلق سوزان است
که آتش دل گیتی ، مصیبت زهراست

به کوچه و در و دیوار و مسجد و خانه
عیان به دیده ی جان شرحِ غربت زهراست

بگو بگو به همه خلق با نوای حزین
غم نهان علی داغ هجرت زهراست

بگفت فاطمه ، آخر کلام ، با حیدر
سفارشات حسینی ، وصیت زهراست

پس از شهادت بنتُ الرّسول ، در یثرب
پناه گاه علی ، خاک تربت زهراست

به اشک ، دخت یتیمی نماز می خواند
همان که ماه رخش همچو صورت زهراست

همان که همدم و غمپرور حسینش بود
همان که تربیت آموز عصمت زهراست

چو روز حشر کند گریه فاطمه به حسین
عیان به عرصه ی عُقبیٰ قیامت زهراست

به خون پاک حسین و به زینبش سوگند
که چشم حاجت ما بر شفاعت زهراست