مناجات
شبهای رمضان الکریم

سفره‌ی ماه صیافت باز شد
ماه غفران و دعا آغاز شد

میهمانی بر کریمان عار نیست
شور مهمانی دوباره ساز شد

میزبان سفره‌ی رحمت خداست
شاعر اینجا قافیه پرداز شد

گر که بی بال و پرست اما ز لطف
مرغ دل آماده‌ی پرواز شد

آنقدر لطف مضاعف دیده که
بنده‌ی بی‌آبرو طناز شد

آبرویم رفته ای با آبرو
کآینه در سینه‌ام غماز شد

عاصیم درمانده‌ با روی سیاه
آمدم چون موسم ابراز شد

بگذر از عصیان من رب جلی
جان احمد جان زهرا و علی