قائم مقامِ حضرت زهرای اطهر است
در عفت و حجاب و حیا از همه سر است
بابِ حوائج است شبیه عموی خود
یعنی به دردهای گدا آشناتر است
دریای بی کران و عظیم فضائلش
از انتهای باور ما هم فراتر است
اصلا بعید نیست به مُرده نفس دهد
دستان کوچکش به خدا معجزه گر است
با قدسیان قافله هم خانه می شویم
وقتی دهان به نام رقیه معطر است
زینب حماسه ساخت وَ نقشِ رقیه هم
در انقلاب کرب و بلا حداکثر است
افتاد بر زمین و نیفتاد از سرش
کوچکترین مدافع سرسخت معجر است
سیلی حرمله وَرَمَش داد می زند
تصویر پرکشیدن او مثل مادر است
فردوس هم برای غمش سینه میزنیم
«نوکر بهشت هم برود باز نوکر است»
- یکشنبه
- 7
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 9:55
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
علی علی بیگی
ارسال دیدگاه