ماه شعبانه و بنده ی گنهکار اومده
خِجِل از فرطِ گناه با یه دل زار اومده
ماه شعبانه و با امیدِ رحمت اومدم
روسیاهم با یه عالمه خجالت اومدم
از جهل و غفلت،آکنده ام من
ببین خدایا،شرمنده ام من
الهی العفو...
ای خدا ببین که بندهٔ فراری اومده
با دلی شکسته و با گریه زاری اومده
ماه شعبانه و دل نشد زِ معصیت جدا
چجوری واردِ ماهِ رمضون بشم خدا
این نفسِ سَرکِش،بیچاره ام کرد
در دشت غمها،آواره ام کرد
الهی العفو...
ای خدا قسم میدم تو رو به ماه کربلا
به علمدار حسین یاورِ شاه کربلا
حقّ اون لحظه که مَشکِش و دَریدن ای خدا
حقّ اون لحظه که دستاش و بُریدن ای خدا
من و فدا کن،به راه دلبر
غریبِ گودال،شهیدِ بی سر
مظلوم حسین جان...
- دوشنبه
- 8
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 10:59
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه