گر نباشد گفتگویی می شوم خانه خراب
دست از جانت بشویی می شوم خانه خراب
آمدم خون لخته هایت را بشویم ای پدر
چکنم ..با شستشویی می شوم خانه خراب
خیره خیره بر حسینِ من نگاهی می کنی
رازِ خود با من نگویی می شوم خانه خراب
صحبت از بازار و از بزمِ شراب آمد وسط
گر نماند آبرویی می شوم خانه خراب
از کنار بسترت آید نوایِ دختری..
دست بسته ..بی عمویی می شوم خانه خراب
این صدا گویا نوایِ یک سه ساله دختر است
گر نماند تارِ مویی می شوم خانه خراب
ای پدر کرببلایی شد بپا در خانه ات
دیدگانت مثلِ جویی می شوم خانه خراب
گریه کردی بر اسیریِ من و طفل رباب
چه عزادارِ نکویی می شوم خانه خراب
- سه شنبه
- 16
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 10:44
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه