یا رب آمد به پایان ، عمر قرآن ناطق
گشته مسموم کینه ، آقا امام صادق
دل به یادش همه شور و نواست
شهر یثرب ز ماتم کربلاست
در عزای امام شیعیان
حضرت فاطمه صاحب عزاست
یا امام صادق ، یابن زهرا....
جمله یاران مولا، از داغش زار و گریان
شیعیان دل شکسته ، اهل بیتش پریشان
اوکه قبله گَهِ اهل راز است
همچو شمعی به سوز و گداز است
وقت رفتن وصیتِ مولا
بر همه اهل عالم نماز است
یا امام صادق ، یابن زهرا....
شام تارِ اسارت ، در این دنیا سحر شد
مولای شیعیان را ، ایّام غم به سر شد
با عروجش به إذْن داورش
از جفای عَدوی کافرش
هم شود میهمان جدّ خود
هم شود میهمان مادرش
یا امام صادق ، یابن زهرا....
چون بر بیت شریفش ، زدند آتش ز کینه
یادی بنموده آنجا ، از بانوی مدینه
یادِ آن مادر خونین جگر
یاد آن یاور و یار حیدر
یاد آن خانه و دود و آتش
نالۀ بین آن دیوار و در
یا امام صادق ، یابن زهرا....
از غم،امامِ کاظم ، رختِ عزا به تن کرد
با اشک و آه و ناله، جسم بابا کفن کرد
گوئیا همنوا با عالمین
روضه خوانده غریب کاظمین
کِیْ پدر تو کفن داری ولی
بی کفن بوده جدّ ما حسین
یا امام صادق ، یابن زهرا....
- چهارشنبه
- 17
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 10:37
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه