می نویسم امشب از روی کریم اهل بیت
می نویسم از خم موی کریم اهل بیت
از قد و بالای دلجوی کریم اهل بیت
از حریم قدسی از کوی کریم اهل بیت
می نویسم تا حسن باشد گدای این درم
تا حسن آقاست بر این خانواده نوکرم
شد مبارک اینچین ماه مبارک با حسن
ذکر این شبهای عالم یا علی و یا حسن
(لا فتی الا علی و لا کریم الا حسن)
شد حسین آقا و بر آقای ما مولا حسن
هستِ عالم هست از هستِ کریم اهل بیت
ما مسلمانیم با دست کریم اهل بیت
برکت هر سفره از نان حسن بود از قدیم
آیه ی مشکل گشا ، جان حسن بود از قدیم
درد ما را نسخه درمان حسن بود از قدیم
گوییا جبریل مهمان حسن بود از قدیم
او کریم است و گدا را اوست یاری می کند
از قدیم این سفره را او سفره داری می کند
در دل بیراهه ها او روبراهم می کند
در سپاه کربلا جزو سپاهم می کند
تا که میگویم حسن ، زهرا نگاهم می کند
با گدایی حسن یکباره شاهم می کند
اوست رزق آسمانها و زمین را می دهد
با نگاهی او برات اربعین را می دهد
کیست او وجه خدا فرزند ختم المرسلین
از ازل تا صبح محشر او معزالمومنین
اوست در عالم علمدار امیرالمومنین
اوست آقا اوست مولای یل ام البنین
او کریم اهل بیت است و به عالم دستگیر
اوست بر نعم الامیر عالمین نعم الامیر
بهار ۹۹
- شنبه
- 20
- اردیبهشت
- 1399
- ساعت
- 11:39
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
ناصر شهریاری
ارسال دیدگاه