بغض گلو، صحن و سرایِ گرد و خاکی
شد آب و نانِ این گدای گرد و خاکی
با پای دل وارد شدم محض زیارت
حیران و گریان با دو پایِ گرد و خاکی
خواندم پس از قران، زیارتنامه ام را
در زیر یک ایوان-طلای گرد و خاکی
چندین کبوتر دورِ چندین قبرِ معصوم
زد بال و پر؛ با بال های گرد و خاکی
دردِ دو عالم شد مداوا تا ابد با-
دارویِ این دارالشّفای گرد و خاکی
بالاسرِ شیخ الائمه(ع) می نشینند
کلّ مراجع با عبای گرد و خاکی
بر سینه و بر سر زدم مابینِ روضه
در گوشۂ زائرسرایِ گرد و خاکی
در ذهن، بوسیدم بقیعِ بی حرم را
یک عمر با شالِ عزای گرد و خاکی!
#سلام_بر_چهار_امام_غریب_بقیع
#لعن_الله_علی_آل_سعود
#أللهم_عجل_لولیک_ٱلفرج
- شنبه
- 10
- خرداد
- 1399
- ساعت
- 23:26
- نوشته شده توسط
- مرضیه عاطفی
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه