مدح حضرت امام جعفر صادق«ع»

صدق در گفتار تو کامل نمایان می‌شود
اهل بدعت از کلام تو هراسان می‌شود

مکتبی تأسیس کردی بر مدار مصطفی
دین احمد جان گرفته مثل باران می شود

چه نفس هایی زدی در راه علم و معرفت
با نفس های شما آدم مسلمان میشود

صادق آل محمد وارث صدیقه ای
ازمسیحایی دمت هر درد درمان می‌شود

ای کلام الله ناطق ، قبله ی اهل یقین
پای این مکتب فقط تفسیر قرآن می‌شود

بارها..پای پیاده رفته ای کرببلا
این ارادت ها سرانجامش حسین جان می شود

تاکه نام پاک جدت میرسد ، بی معطلی
ناله ات پرآه و چشمان تو گریان می‌شود

کربلا..بستی به سرعمامه مشگی،چرا؟
تا بگویی که امامت هم پریشان می‌شود

روضه خوانها ، منبری ها را تو مدیون کرده ای
خانه ی بی روضه و بی گریه ویران می شود